Najeźdźcy mongolscy w Polsce pokonali armię europejską składającą się z cieszących się wielkim szacunkiem chrześcijańskich rycerzy z zakonów krzyżackich, joannitów i templariuszy. Najeźdźcy zostali wysłani do Polski w celu odwrócenia uwagi od inwazji mongolskiej na Europę przez Węgry, a następnie dołączyli do tamtejszej armii mongolskiej.
Po zwycięstwie Mongołów w bitwie nad rzeką Kalką około 40 000 Kumanów uciekło na Węgry, nawróciło się na chrześcijaństwo i poprosiło o ochronę króla węgierskiego, Belę IV. Mongołowie uznali Kumanów za swoich poddanych i wykorzystali te wydarzenia jako powód do inwazji na Europę.
Informacje o bitwie
Zgodnie z śmiałym planem inwazji opracowanym przez generała Subedei, trzy armie liczące łącznie 80 000 ludzi — dowodzone przez Batu, Shibana i samego Subedei — miały dokonać inwazji na Węgry. Czwarte 20-tysięczne siły dowodzone przez książąt Kadana i Baidara miały zostać wysłane do Polski w celu zniszczenia tamtejszej opozycji przed ruszeniem na południe, by połączyć się z głównymi siłami.
Plan został wprowadzony w życie zimą/wiosną 1241 roku: w Polsce Kadan i Baidar odnieśli szereg zwycięstw, aw Niedzielę Palmową 24 marca spalili stolicę Polski Kraków. Polski opór został osłabiony przez rywalizację między konkurującymi panami, ale książę śląski Henryk II Pobożny zdołał zebrać 30-tysięczną armię, która spotkała Mongołów pod Legnicą (obecnie Legnica).
Dalsze losy
Armia ta składała się ze słabo uzbrojonej piechoty wywodzącej się z miejscowych chłopów, ale także członków Krzyżaków oraz niewielkiej grupy templariuszy i joannitów z Francji, jednych z najbardziej godnych zaufania konnych wojowników w chrześcijańskim świecie. Tymczasem druga armia europejska, licząca 50 000 żołnierzy, była o kilka dni marszu pod dowództwem króla czeskiego Wacława. Kadan i Baidar postanowili zaatakować armię księcia Henryka, zanim zdoła połączyć się z oddziałami Wacława.
W Legnicy, 9 kwietnia, lekko uzbrojona awangarda mongolska ruszyła w kierunku łuczników księcia Henryka, a następnie odwróciła się i udała odwrót, wciągając rycerzy Henryka do ataku. Mongołowie stworzyli następnie zasłonę dymną, która skutecznie odcięła kawalerię Henryka od jego piechoty.