W ostatnim wpisie na temat Wrocławia powiedzieliśmy nieco więcej o jego historii od samych początków. Nakreśliliśmy pokrótce jego losy od pierwszych wzmianek poprzez czasy starożytne i średniowieczne, aż do XIX wieku. To właśnie na ten okres przypada powtórny rozwój miasta, które przekształciło się w centrum administracyjne, kulturalne, czy rozrywkowe jakie znamy dzisiaj. Przyjrzyjmy się więc pokrótce nowożytnej historii Wrocławia, aby lepiej zrozumieć w jaki sposób ukształtowało się miasto, które znamy dzisiaj.
Nowożytna historia Wrocławia
Do XIX wieku miasto było obwarowane solidnym murem oraz bramą wjazdową. Na początku wspomnianego wieku podjęto jednak decyzję o wyburzeniu murów miejskich. Nie były one już potrzebne, a ich zburzenie doprowadziło do bardzo szybkiego rozbudowania miasta. Z czasem zaczęło ono zajmować coraz większy obszar. W połowie XIX wieku stworzono pierwszą linię kolejową, która łączyła Wrocław z innymi ważnymi ośrodkami. Niedługo potem stworzono połączenie kolejowe z Berlinem, a także połączenie z siecią międzynarodową, dzięki czemu podróże za granicę stały się możliwe. Jeśli chodzi o XX wiek, jego początek przyniósł za sobą rozkwit architektury, przede wszystkim modernistycznej, która proponowała nowe rozwiązania. Niestety, krótko potem nastała wojna, w której wiele budynków zostało zniszczonych.
Historia powojenna
Po wojnie Wrocław był częścią ziemi odzyskanych i coraz więcej Polaków zaczynało do niego napływać. Byli to jego poprzedni mieszkańcy, ale również osoby przesiedlone z innych części Polski, na przykład z Kresów. Sprawiło to, że miasto na nowo zaczynało rosnąć, odbudowywać się i odzyskiwać swój dawny blask. Kolejnym ciemnym punktem w historii Wrocławia była jednak epidemia czarnej ospy, która jednak skończyła się stosunkowo szybko. Miasto dalej się rozwijało, powstawały nowe osiedla, które doprowadziły do uformowania miasta takim, jakim znamy je obecnie.